Search :

Project Project Title : การเพิ่มประสิทธิภาพการใช้สารเสริมในอาหารร่วมกับวัตถุดิบอาหารสัตว์ในท้องถิ่น ต่อสมรรถภาพการให้ผลผลิตแพะเนื้อ ( Enhancing the utilization of feed additives and local feed resources on efficient of goat production)     downloaded 102 times Researcher Name : ปราโมทย์ แพงคำ (Pramote Paengkoum) Abstract : บทคัดย่อ การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ ศึกษาศึกษาผลของความสามารถในการย่อยได้ในรูเมนโดยใช้ nylon bag technique ของอาหารหยาบ ได้แก่ หญ้ากินนีสด ข้าวโพดหมัก หญ้ากินนีแห้งและฟางหมักยูเรีย และศึกษาการเสริม Saccharomyces cerevisiae ในระดับต่างๆ ในแพะเนื้อ การทดลองที่ 1: ผลการศึกษาความสามารถในการย่อยได้ของแหล่งอาหารหยาบ พบว่าค่าศักยภาพในการย่อยได้ (A+B) วัตถุแห้งของหญ้ากินนีสดและข้าวโพดหมัก มีค่าสูงกว่าหญ้ากินนีแห้งและฟางหมักยูเรีย อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05) ค่า Effective degradability ของวัตถุแห้งของหญ้ากินนีสดมีค่าสูงกว่า (p<0.05) ข้าวโพดหมัก, หญ้ากินนีหมักมีค่าสูงกว่า (p<0.05) หญ้ากินนีแห้ง, และหญ้ากินนีแห้งมีค่าสูงกว่าฟางหมักยูเรีย อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05) ตามลำดับ ค่าคงที่ B และค่า A+B ของการย่อยได้ neutral detergent fiber ของหญ้ากินนีสดและข้าวโพดหมัก มีค่าสูงกว่าหญ้ากินนีแห้งและฟางหมักยูเรีย อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05) ส่วนค่าคงที่ c ของแต่ละชนิดพบว่ามีค่าไม่แตกต่างกันทางสถิติ (p>0.05) ค่า Effective degradability ของ neutral detergent fiber ของหญ้ากินนีสดและข้าวโพดหมัก มีค่าสูงกว่าหญ้ากินนีแห้งและฟางหมักยูเรีย อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05) การทดลองที่ 2 :การศึกษาผลของการเสริมยีสต์ Saccharomyces cerevisiae ในอาหารแพะเนื้อที่ระดับ 0, 2, 4 และ 6 กรัม/ตัวต่อวัน แพะพันธุ์ลูกผสมพื้นเมือง-แองโกลนูเบียน เพศผู้จำนวน 4 ตัว แพะทดลองได้รับฟางข้าวเป็นแหล่งอาหารหยาบไม่จำกัด เสริมด้วยอาหารข้น 1.5 % ของน้ำหนักตัว และวางแผนการทดลองแบบ 4x4 Latin square design ผลการทดลองพบว่า ระดับการเสริม Saccharomyces cerevisiae ในอาหาร ไม่มีผลต่อปริมาณการกินได้ ความสามารถในการย่อยได้ของโภชนะ ผลผลิตสุดท้ายจากกระบวนการหมัก และสมดุลไนโตรเจนในแพะที่ได้รับฟางข้าวเป็นอาหารหยาบ คำสำคัญ: Saccharomyces cerevisiae กระบวนการหมัก สมดุลไนโตรเจน แพะ ABSTRACT The aims of this study were to examine the effects of ruminal degradability of roughage sources such as fresh grass (guinea), corn silage, hay (guinea) and urea treated rice straw using nylon bag technique, and to study the effect of supplements different levels of Saccharomyces cerevisiae in meat goat diets. The first experiment was conducted to study the effect of study of ruminal degradability of roughage sources. The results showed that potential dry matter degradability (A+B) of fresh grass and silage were significantly higher (p<0.05) than those of hay and urea treated rice straw. Dry matter effective degradability of fresh grass was higher (p<0.05) than that of silage, silage was higher (p<0.05) than that of hay s and hay s was higher (p<0.05) than that of urea treated rice straw. Constants neutral detergent fiber (NDF) values of B and A+B of fresh and silage grasses were significantly higher (p<0.05) than those of hay and urea treated rice straw. However, degradability rates (c) were not different among treatments. NDF effective degradability of fresh and silage grasses were significantly higher (p<0.05) than those of hay and urea treated rice straw. The objective of the second experiment was to evaluate the effect of varying levels of Saccharomyces cerevisiae on feed intake, digestibility and rumen fermentation of meat goats fed with rice straw as roughage. Four crossbred (Anglo-Nubian x native) goats were allotted in a 4x4 latin square design. Four concentrate mixtures had four levels of Saccharomyces cerevisiae such as 0, 2, 4 and 6 g/h/d. The finding revealed that the concentrate mixtures with Saccharomyces cerevisiae levels did not significantly alter (p>0.05) feed intake, nutrient digestibility, rumen fermentation and nitrogen balance in goats fed with rice straw. Keywords: Saccharomyces cerevisiae, fermentation, nitrogen balance, goat Publications : No  View Publications  Detail Award/Honor :  Name  Sponsor  Get Date

IRD SEARCH | IRD LOGIN